Festivalverhalen: Ben Rider (Altin Gun / Jacco Gardner)
Fear & Loathing in Canada
Muzieknieuws 14-06-2019 12:06
Ben Rider kwam al tourend over de hele wereld in een paar bijzondere situaties. Hij deelt er twee met ons!
Foto's: Ben Houdijk
Fear & Loathing in Canada
‘We waren op tour in Canada met Altin Gün en we speelden op het Montreal Jazz Festival. Het was 36 graden en het was echt een supervette show; afgezien van de synth die we op het vliegveld hadden laten liggen en die op het nippertje door de festivalcrew naar ons toe werd gebracht. Na Montreal moesten we vijf uur rijden naar La Noce Festival in Chicoutimi. De gps navigeerde ons echter naar een andere locatie met dezelfde naam. Toen we daar aankwamen, merkten we het pas: geen festival… een totaal andere stad zelfs! Als bezetenen reden we in drie uur naar het andere Chicoutimi. Soundcheck gemist en we kwamen tien minuten vóór showtime aan. Met de hulp van de festivalcrew konden we toch net op tijd met de show beginnen. Toen alle lijnen binnenkwamen, zijn we gewoon meteen gaan spelen. Was ook een leuke show! Normaal is touren vooral heel veel wachten, maar zo kan het dus ook! Voordat we het wisten, zat de show erop en konden we lekker chillen.’
‘Het was supermooi daar! De organisator was een soort van dikke viking met lang haar en een baard en hij droeg een jurk. Hij was ontzettend aardig en gaf ons een analoge wegwerpcamera en een potje paddo’s. Toen we later die nacht met een gele schoolbus naar de afterparty werden gebracht - die in een soort kasteelruïne plaatsvond - werd onze camera door de security afgepakt. Ze kwamen naar ons toe om te vragen of we drugs hadden. We schudden allen ons hoofd, maar ze bleven met een zaklamp in ons gezicht schijnen en ons ondervragen en intimideren. Ik was op dat moment behoorlijk wazig en wilde laten zien dat ik ook met een lichtje kon schijnen met de flits van mijn wegwerpcamera. Dat vonden ze niet bepaald grappig en confisqueerden meteen de camera. Er kwamen opeens heel veel mensen bij en er ontstond zelfs een ruzie. Toen werd ’t een beetje te veel en zijn we maar weggegaan. Het was een fantastische dag op een leuk festival op een supermooie plek. We waren alleen wel heel erg teleurgesteld dat we die foto’s kwijt waren die we die dag gemaakt hadden. Twee maanden later zaten ze echter opeens toch in onze mailbox. De organisator had de camera blijkbaar toch terug kunnen krijgen en heeft de foto’s laten ontwikkelen. Het was zo tof om die te zien! Er zaten echt een paar parels tussen.’
Burgeramadness
‘Met Jacco Gardner speelden we op Burgerama, een jaarlijks festival van Burger Records in Los Angeles, waar vooral heel veel harde garage- en punkbands speelden. Het festival was superslecht georganiseerd. Het was eigenlijk gewoon een enorme parkeerplaats. Het was heel, heel heet. Je kon een eitje bakken op het beton. De security bestond uit enorme Samoaanse gasten, waarvan je meteen wist dat je er geen problemen mee wilde. Om uit te laden moesten we dwars over het festivalterrein rijden, met honderden trippende tieners om ons heen. In de backstage leek het alsof er meer mensen waren dan op het festivalterrein. Er stond een enorme rij bij de backstage-bar.’
‘Onze show was binnen, waar het nóg warmer was dan buiten dankzij een kapotte airco. We moesten via een drukke keuken lopen om bij het podium te komen. De zaal was helemaal vol. Veel te vol. Iedereen stond tegen elkaar geplet en de sfeer was intens. Er stonden een paar totaal bezwete meisjes vooraan die met pure wanhoop in hun ogen naar ons schreeuwden: “Water! Water!” Toen we dat gaven, werden de flesjes meteen door anderen uit hun handen gegrist en opgedronken of over het hoofd gegoten. De show ging echter best goed en de mensen hadden toch plezier. Er ontstond zelfs een moshpit! Bij Jacco Gardner! Niet bepaald mosh-muziek… Stress en moeilijke situaties leiden toch vaak tot goede shows en memorabele ervaringen.’
Nog veel meer bizarre en bijzondere festivalverhalen lezen en heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #467, juli/augustus 2019 (tot 22 augustus zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier!
