Festivalverhalen: Bart van der Elst en Chino Ayala (Indian Askin)

'Ik voelde me net survival-expert Bear Grills'

Muzieknieuws 13-06-2019 10:06

We delen een paar mooie festivalverhalen, check Musicmaker 467 voor meer festivalgekte! Toetsenist Bart van der Elst en zanger/gitarist Chino Ayala van de Amsterdamse psychedelische punkrockband Indian Askin houden wel van een feestje. Ze komen zodoende vaak genoeg voor verrassingen te staan.

Foto: Chris Stessens

Bart: ‘In 2017 speelden we op Devil Stone Festival, een hardrock- en metalfestival in de bossen van Litouwen. Het was een aaneenschakeling van bizarre gebeurtenissen. We kwamen de avond ervoor aan in Litouwen en wilden chillen met een biertje. Maar na tien uur ’s avonds is daar nergens alcohol verkrijgbaar kwamen we achter. Blijkbaar hebben ze daar een gigantisch alcoholprobleem. Hilarisch en kut tegelijkertijd. Hoe dan ook we moesten superlang rijden door gitzwarte bossen en zagen echt geen hand voor ogen.'

'Vervolgens kwamen we aan bij ons hotel. We hadden twee kamers, waarvan er eentje op slot zat. Onze tourmanager is toen via het balkon van de ene kamer naar de andere geklommen. Nadat hij met een zaklamp naar binnen scheen en op het raam had geklopt, bleek dat er een dude met een chick in die kamer was gaan liggen. Ze hadden nota bene al ons bier opgezopen!’



Gasmasker en graffiti

De volgende ochtend bij het ontbijt zaten er al mensen aan het bier. Chino: ‘Heel extreem. Zit je aan je scrambled eggs en zie je dat er mensen al halve liters zitten te tanken. Dan denk je wel even: what the fuck zijn jullie aan het doen?! Overdag stonden er overal gothics in vol ornaat - met Matrix-jassen en make-up - in de volle zon te pingpongen. Heel bizar om te zien!’



Chino vervolgt: ‘Onze show de volgende avond ging heel goed. Voordat we opkwamen, begon de tent - gevuld met zo’n vijfhonderd man - ineens keihard Bohemian Rhapsody te “chanten”. Dat was daar een ding, geloof ik. Tijdens het hele optreden stond er een gast met een gasmasker op continu te headbangen. Fucking vet. En vaag. Na de show was er een Litouwse band die met ons - Amsterdammers - een jointje wilde roken. Best wel een ding voor ze, want het was zo’n beetje de enige joint van het hele festival, omdat wiet daar hartstikke illegaal is. We verstopten ons - al redelijk beschonken - in het gitzwarte bos. Ik voelde me net survivalexpert Bear Grylls.’



Bart: ‘Op den duur zagen we op een muur een afbeelding van de animatieserie Rick & Morty. We dachten dat het graffiti was. Dus wij gingen allemaal bezopen tegen die muur aan staan om daar een selfie mee te maken. Toen we weer los van de muur kwamen, zaten al onze kleren helemaal onder de uiteenlopende kleuren. Bleek het een tekening van stoepkrijt te zijn, haha!’

Zwaar bezopen

Indian Askin moet de volgende dag vroeg weer terug naar Nederland vliegen en het viertal - met ook bassiste Jasja Offermans en drummer Ferry Kunst - besluit om de hele nacht door te feesten.

Bart: ‘We werden om vijf uur ’s ochtends door een chauffeur van het festival teruggebracht naar het vliegveld. Normaal doet onze tourmanager dat, maar die had zelf ook wat drankjes gehad, omdat we gebracht konden werden. Maar toen bleek dat onze Litouwse chauffeur - echt een aardappel gewoon! - nog zwaarder bezopen was dan wij. Hij reed gewoon dwars over een rotonde en viel onderweg zowat in slaap. Hij zeurde continu om koffie. Hoewel het verder een heel mooie, sprookjesachtige, mistige ochtend was met een prachtige zonsopgang, was die rit ook gewoon levensgevaarlijk. Echt niet oké! We hebben die gast achteraf fucking hard uitgescholden. Gelukkig hebben we het overleefd. Op alle fronten een avontuur om nooit te vergeten!’

Nog veel meer bizarre en bijzondere festivalverhalen lezen en heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #467, juli/augustus 2019 (tot 22 augustus zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier!

zoeken
zoeken