Interview: Anneke van Giersbergen

Over alcohol, auto's en haar meest genânte podiummoment

Muzieknieuws 23-12-2018 12:02

Anneke van Giersbergen oogste wereldwijd succes als frontvrouw van metalband The Gathering en met haar solo-carriere. Ze vloog vanaf de jaren negentig de hele wereld over met haar muziek. Dat betekent een schat aan mooie, grappige en ontroerende verhalen die ze van 10 januari t/m 15 maart vertelt in haar theaterprogramma 'Inchecken'. Musicmaker peutert alvast een paar smeuïge anekdotes los!

Wat is je favoriete tankstation-snack?

‘Als ik iets zou moeten kiezen… een frikandelbroodje. Het is eigenlijk “pure evil” dat de hele dag ligt te smoren in zo’n vitrine. Maar ja, soms eet je het toch. Alhoewel, een half jaar geleden heeft de bassist van mijn band op weg naar een gig er eentje op een tankstation gegeten en toen is hij zo ziek geworden dat hij de show moest missen. Hij heeft de hele avond hondsberoerd backstage op de bank gelegen! Sindsdien heb ik er ook niet meer een gegeten.’

Favoriete album aller tijden?

‘Dat is natuurlijk een verschrikkelijke vraag. Maar eentje die ik vanaf mijn jeugd ben blijven draaien, is Revolver van The Beatles. Mijn ouders hadden veel Stones en Beatles in de platenkast en Revolver heb ik echt helemaal kapot gedraaid. De tracks die me het meest in het oor springen, zijn de McCartney-ballads For No One en Here, There and Everywhere.’

Wanneer was je voor het laatst echt dronken?

‘Afgelopen Eurosonic ben ik met Rob [Snijders, echtgenoot en manager, red.] op zo’n borrel met mensen uit de “bizz” op een feestboot beland. Die zijn meestal niet zo leuk, dus we gingen er heel nonchalant heen. Maar we kregen meteen van die enorme vissenkomglazen gin met een beetje tonic in onze handen en na anderhalf uur waren we katjelam. Normaal voel je best wel wat awkwardness op dat soort aangelegenheden, maar na drie van die gin-tonics was alle gêne verdwenen. “Hé, waar ken ik jou ook alweer van?!” Grappig: altijd als je denkt dat je er maar eentje neemt, doe je het licht uit.’

Anneke's meest recente single "Zo Lief", van het album Symphonized. 

Wie is je jeugdidool?

‘Prince! Ik ben een “eighties kid” en toen stond Prince supervaak in de Top 40. Ik was vanaf het begin helemaal verkocht. Niet alleen door zijn songs, maar door zijn hele zijn; een supergoede zanger en solo-gitarist die alles zelf opneemt en nooit slaapt. Echt een fenomeen. Ik was op tour in Engeland toen hij overleed. Ik liep een winkel binnen met een hele muur vol verschillende kranten en tijdschriften die allemaal een foto van Prince op de voorpagina hadden. Ik heb er van elk eentje gekocht.’

Wat is de mooiste film?

‘The Shawshank Redemption van Frank Darabont, een classic. Behalve dat het natuurlijk fantastisch geacteerd is, gaat het eigenlijk over dingen waar we dagelijks mee te maken hebben. Het gaat niet alleen over ontsnappen uit een gevangenis, maar vooral over vriendschap, een doel hebben in het leven en daarin volharden.’

 

Sinds eind jaren negentig vliegt Anneke voor optredens de hele wereld over. In haar theatertour Inchecken neemt Anneke het publiek mee op reis. Ze geeft een inkijkje in haar leven vol muziek en onderweg zijn. 

Wat is je grootste muzikale miskoop?

‘Ik was vroeger ook heel erg fan van Madonna en kocht alle platen van haar. Zo ook True Blue. Alleen zat het gat van dat 45-toerenplaatje niet in het midden. Daardoor kon hij alleen maar een soort van achtjes draaien op de pick-up. Ik heb ’m weggegeven of weggegooid, maar dat soort dingen zijn tegenwoordig vast collecter’s items op eBay. Ook heb ik toen ik zestien was een viool gekocht. Maar na een paar maanden zwoegen kreeg ik daar nog steeds geen fatsoenlijke toon uit en heb ‘t maar opgegeven.’

Doe je aan sport?

‘Ik ga regelmatig naar de sportschool. Vooral die krachttrainingsklasjes op salsamuziek vind ik leuk. Ik maak ook heel graag lange wandeltochten. Perfect om teksten te schrijven of die uit het hoofd te leren. Door beweging zijn je hersenen beter in staat om dingen op te nemen. Ook maakt het lopen je hoofd leeg, zodat er meer ruimte is voor tekst.’

'Travel' van het album Symphonized, dat Anneke opnam met het Residentie Orkest

Welke vervoersmiddelen brengen jou van je voordeur naar het podium?

‘Ik hou van auto’s en rij graag. Vroeger heb ik een paar Saab 96’s gehad, met zo’n ronde kattenrug en lage stoelen. Die vind ik prachtig, maar je hebt er veel werk aan. Ik vind alles wat met luchtvaart te maken heeft ook interessant. Ik hou van vliegen en vind vliegvelden ook helemaal niet vervelend. Alléén reizen vind ik heerlijk. Lekker in je eigen bubbel, niemand die je wat vraagt.’

Wat was het mooiste concert dat je hebt bijgewoond?

‘Dat is heel lastig kiezen, maar ik ga toch voor Paul McCartney in de Gelredome in 2003. Ik wilde hem per se zien, want er zijn niet zoveel Beatles meer over. We stonden best wel achteraan en dan voel je meestal de connectie met een show toch iets minder. Maar hij had een superenergieke show met een nieuwe, jonge band en ik vond het helemaal te gek. Toen ie Black Bird in z’n eentje begon te zingen, voelde het publiek als één bal deinende energie. Magisch!’


Anneke met The Gathering live op Pinkpop 1996 

Wat is je meest gênante podiummoment?

‘Ik was in 2008 te gast in een tv-programma van Eric Corton, 50 Jaar Nederpopquiz. Ik moest samen met de huisband het nummer Pa van Doe Maar zingen. Ik liep in die tijd tegen een burn-out aan, zat midden in een verhuizing en tussen twee tours. Ik was niet in staat om de tekst uit m’n hoofd te leren, dus ik dacht: ik leg die wel op de grond. Toen ik in de make-up zat, vroeg de visagiste of ze met een oogpotlood een zwart lijntje aan de binnenkant van m’n oog mocht zetten. “Ik heb een heel vettige, dat blijft goed zitten en dan komen je ogen er mooi helderblauw uit op de camera”, zei ze. Ik vond het best. Maar toen ik moest zingen, zat er door dat vettige oogpotlood een soort van filmlaagje over mijn ogen waardoor ik de tekst op de grond totaal niet kon lezen! Als ik niet tegen een burn-out aan had gezeten, had ik me eruit kunnen faken. Maar ik raakte van binnen totaal in paniek. Het was gewoon slecht, haha! Na tien jaar kan ik daar nog steeds van balen!’

Welke Belgische of Nederlandse artiest zou je wat willen vragen?

‘Als ik Candy Dulfer een keertje langer zou spreken, zou ik dingen over Prince vragen. Hoe hij nou écht was, de kleine, alledaagse dingen. Maar aan de andere kant: zij krijgt die vraag vast heel vaak. Ik wil niet die sufferd zijn die haar voor de tweeduizendste keer bevraagd over Prince.’

Het volledige interview met Anneke van Giersbergen lezen en heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #462, januari/februari 2019 (tot 14 februari zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier!

zoeken
zoeken