Release van de Week: Sven Hammond

Eerbetoon aan Thelonious Monk

Muzieknieuws 16-04-2021 08:53

Na twee handen vol aan studio- en live-albums komt de band nu met Sphere, een album met bewerkingen van nummers van jazz-legende Thelonious Monk. Sphere - zoals zijn bijnaam luidde - is de meest opgenomen jazz-artiest na Duke Ellington. Sven Hammond doet dus zonder schroom nog een duit in dit nogal omvangrijke zakje. Een verdomd fijne duit.

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

Sven Figee is een gerenommeerde muzikant en zijn band Sven Hammond is onder al jaren een attractie in het live-circuit. Maar het valt niet te ontkennen dat zowel de band als de bandleider een enorme vlucht in bekendheid hebben genomen sinds het tv-programma Matthijs Gaat Door. Het programma - met Figee als bandleider en musical director - krijgt lof van alle kanten, niet in de laatste plaats door de fantastische muzikale samenwerkingen die het programma faciliteert.

Dat een eerbetoon aan Thelonious Monk geen standaard, veilig jazz-album is geworden mag geen verassing heten. Ten eerste stond Monk er zelf om bekend de grenzen van het genre op te zoeken en te verleggen. Ten tweede zijn de leden van Sven Hammond muzikaal véél te veelzijdig en avontuurlijk aangelegd om voor de hand liggende arrangementen te spelen.

Bij sommige nummers zijn de jazzy roots nog wel te ontwaren. Zoals in de langzamere, loungy blues-stukken (Ruby My Dear, Pannonica, Monk’s Point), met veel percussief toetsenwerk - een van de dingen waar Thelonious ook om geliefd en verguisd was. Andere nummers zijn in een totaal nieuwe richting getrokken. De futurische soul-pop (Evidence - I’ll Never Let Go, met Zoë Love Smith) bijvoorbeeld en hip-hopperige Green Chimneys - Juddie met Akwasi.

Van de top-collaboratie met Typhoon, getiteld Locomotive - Doucement (Hittegolf), kregen we afgelopen ESNS al een voorproefje en die stelt niet teleur. Het intro met de echoënde gitaargolven is wellicht zelfs een persoonlijke hoogtepuntje.



Maar de hoofdattractie van deze plaat is - voor mij - gewoon het genot om deze topmuzikanten met elkaar te horen viben. Zo simpel kan het zijn. En o ja, niet één maar drie bassolo’s op een plaat anno 2021; SH-boys doen het gewoon.

Dit album biedt een soundtrack voor een kop koffie met de zondagochtendzon in je gezicht op het balkon, én op zaterdagavond dansen in een hotellobby. Alles heeft zo’n heerlijke vintage saus eroverheen, dat de hiervoor genoemde activiteiten wel moeten geschieden in een crème-kleurig driedelig pak.


zoeken
zoeken