Jeff Berlin - videointerview en clinicverslag

Wijze lessen van de meester

Events 11-10-2019 07:10

Op woensdag 25 september 2019 gaf meesterbassist Jeff Berlin een indrukwekkende clinic in Q-Factory Amsterdam. Pal boven de redactie van De Bassist dus. Deze clinic werd georganiseerd door Musik Meyer Benelux - de importeur van Cort - en door Keymusic, en De Bassist. Zo'n tachtig mensen luisterden ademloos naar of deden mee met de leerzame workshop. We deden ook een Aquarium Sessions videointerview bij ons op de redactie, dat je hier integraal kan zien. Het interview is ook te beluisteren als Podcast bij Basgasten.

Bekij het video-interview hier; ga er lekker voor zitten, want deze verkapte basles duurt een uurtje!



Liever alleen luisteren? Het interview is ook als podcast te beluisteren in de serie Basgasten van interviewer Hidde Roorda. 


Wie is Jeff Berlin?

Het waren Jaco Pastorius, Stanley Clarke en Jeff Berlin die in de jaren zeventig de scepter zwaaiden op fusion-gebied – of in jazzrock zoals het toen nog heette. Zij vernieuwden het basspel, waren mateloos virtuoos en werden voorbeelden voor een hele basgeneratie. Jeff Berlin’s vloeiende en innovatieve spel is een inspiratie voor velen en hij was een van de pioniers van het slappen en two hand tapping. Zijn compositie Joe Frazier was naast Teen Town van Jaco Pastorius met Weather Report en Schooldays van Stanley Clarke een van de drie ‘bass anthems’ van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. Joe Frazier kwam in 1980 uit op het album Gradually Going Tornado van drummer Bill Bruford en eindigt in de huidige editie van De Bassist op nummer 43 in de Bas Top 50.

Bij Jeff Berlin denk je ook aan de BX3-tour met basgiganten Stuart Hamm en Billy Sheehan in 2011. En aan platen met Dennis Chambers, Billy Cobham, John McLaughlin, Jermaine Jackson, Isaac Hayes, Bill Bruford, Yes, Allan Holdsworth, Toots Thielemans, Randy Brecker, Mike Stern en Bill Frisell. Hij deelde het podium met Pat Metheny, Van Halen, Jaco Pastorius en Stanley Clarke. Dat Jaco fan van Berlin's solospel was zegt meer dan genoeg. Maar omgekeerd ook natuurlijk.



Jeff Berlin is de oprichter van The Players School of Music in Clearwater, Florida en hij schreef jarenlang columns in Guitar Player and Bass Player magazines, die mede door zijn boude uitspraken werden gespeld. Hij zorgt voor controverses in en discussies over de muziekwereld, lesgeven en bijvoorbeeld het gebruik van een metronoom. Dit leidde al tot diverse openbare discussies met grote namen in de baswereld. Berlin neemt bepaald geen blad voor de mond en deinst er niet voor terug de muziekwereld wakker te schudden.

Hij is bovendien een van de meest charismatische basleraren op het gebied van hedendaagse jazz en fusion. Als uitgesproken criticus van populaire leerconcepten toont hij de zwakke punten van deze leermethoden aan en laat hij vervolgens zien hoe zijn goed onderbouwde concept tot beter spel. 

De Clinic
Ongeveer tachtig bassende mannen en vrouwen hebben plaatsgenomen in de kleine zaal van de Q-Factory, dat door Musik Meyer Benelux is aangekleed met een groot arsenaal aan Cort-bassen. Ook staan er drie Markbass-signatures van Jeff. De meester trapt af met een snelle solo op een jazzstandard op zijn eigen Cort, om daarna over te gaan op het verkondigen van zijn visie. Volgens Berlin leert iedereen hetzelfde, maar iedereen gaat in stijl een andere kant op. Je kan een muziekinstrument leren spelen door een docent, of je kan het jezelf aanleren. Meer manieren zijn er niet. En als je dan van een docent wilt leren spelen, dan doe je het goed of niet. Er zijn geen snelle wegen. Berlin refereert regelmatig aan zijn eigen jeugd. Hij leerde al jong vioolspelen, iets dat in de klassieke wereld gemeengoed is. 'Daar is geen kind slechter van geworden,' aldus Berlin, dus stuur je kids al vroeg op les.


Notenlezen is niet moeilijk
Een vrijwilliger die geen noten kan lezen komt naar voren. Geduldig en met de nodige humor leert Berlin hem een simpele notenreeks spelen, om te bewijzen dat iedereen kan leren spelen. Even later komt - natuurlijk - het onderwerp van de metronoom ter sprake. Volgens Jeff is het oefenen met een metronoom onzin, want we hebben allemaal een natuurlijk matgevoel. Eerst bewijst hij dit met een klapoefeningen. Hij neuriet een bekend thema gevolgd door twee klappen. In welk tempo hij ook zingt: we klappen alle tachtig precies op het juiste moment. 

De metronoom
Daarna komt er een deelnemer naar voren: een dame, Josina, die nooit met metronoom heeft gespeeld. Jeff zet een metronoom aan en Josina speelt mee. Het tempo wordt steeds veranderd en de bezoekster blijft op tempo. Hetzelfde gebeurt even later met Sjoerd, die wel met metronoom speelt. Ook hij houdt het tempo goed aan. Of je nu wel of niet met metronoom speelt: we voelen allemaal dat ritme. Het laatste bewijs wordt aangevoerd door met een drummer mee te spelen. Jeff vraagt een aanwezige drummer zonder af te tikken te spelen en Jeff valt direct goed in. Muziek en ritme zitten in ons hoofd en het op een metronoom letten zou alleen in de weg zitten.

Bekijk hier hoe hij tijdens de clinic verder toelichtte waarom hij oefenen met een metronoom niet nuttig vindt. 



Ondertussen speelt Jeff een mooie partij met een van zijn unieke sounds. Hij speelt op een zeer percussieve manier, waarbij hij ook over de snaren krast voor een zeer eigen geluid.



De workshop gaat door, waarbij Berlin vele vragen beantwoordt en wijze lessen geeft. Het komt veelal terug op zijn stokpaardje: als je wilt leren spelen, moet je niet geknuffeld worden, maar je moet gewoon goed les krijgen en dit goed volgen.

Leren soleren
Berlin vraagt om een talentvolle bassist en een jonge gast komt naar voren. Om de beurt spelen ze een lijn, waarover de ander soleert. De jonge virtuoos heeft een stevige aanslag en Berlin leert snel hoe je iets ingetogener speelt. melodieus, doorgaand, maar met af en toe een adempauze, zoals een blazer dat ook zou doen. We denken even terug aan de workshop van Marcus Miller in Tiel, die dat ook verkondigde.

Bekijk hier het betreffende fragment. 

 





Wat is nu belangrijker? Ritme, groove of de juiste noten? Victor Wooten heeft wel eens gezegd dat geen noot fout is, als het op de juiste manier gespeeld wordt. Berlin gaat hier tegenin. Al eerder bewees hij dat ritme in ons zit. Grooven moet je leren, maar niks kan zonder dat je de juiste noten speelt. De juiste noot is altijd de basis. Berlin geeft weer diverse voorbeelden.

Giveaway
Berlin maakt grappen, onthoud de namen van alle participerende deelnemers en weer het publiek zo twee uur lang te boeien. Na het beantwoorden van veel meer vragen en het behandelen van diverse baszaken is het tijd om een Cort-bas weg te geven. Jeff trekt de lootjes en Fahrzin Fadainia, student basgitaar aan de Herman Brood Academie en bassist van Camilla Blue is de winnaar van de CORT COGB74JHTR: een rood Jazz-model met een esdoorn toets, een enkelspoelselement bij de hals en een MM-stijl humbucker bij de brug.

De Bassist bedankt de partners voor de zeer fijne samenwerking en de zeer leerzame clinic:

Cort Guitars & Basses
Musik Meyer Benelux
Keymusic
Q-Factory Amsterdam

 

zoeken
zoeken