Lisa Lukaszczyk, Luka en Numbers

POP ART: Muzikanten over hun favoriete kunstwerk - en de soundtrack die daarbij hoort.

Muzieknieuws 18-02-2021 11:47

Pop Art, ofwel kunst die popmuzikanten inspireert. De website Nederland Unlocked is een serie begonnen waarin muzikanten vertellen over hun favoriete kunstwerk en de soundtrack die daarbij hoort. Vandaag publiceren ze de keus van Lisa Lukaszczyk (foto.)

In de rubriek Pop Art vertellen muzikanten over hun favoriete kunstwerk en de soundtrack die daarbij hoort. In deze aflevering Lisa Lukaszczyk, zangeres van de indiepopband Luka, over een titelloos werk van de Portugese collagekunstenaar Hugo Baros.

“Kijk naar dit beeld en je ziet de wereld zoals die nu is. We leven in een digitaal tijdperk, iedereen in zijn eigen bubble en zijn eigen werkelijkheid, die iedereen zorgvuldig voor zichzelf vormgeeft. We zijn ontworteld. Je ziet het aan die man in de woestijn in deze collage. Rondom is leegte. Er zijn alleen voetstappen. Tot daar zijn we gekomen, maar het lijkt wel alsof die sporen nog het enige menselijke zijn dat je hier ziet. Het is het beeld van een illusie dat we in een maakbare wereld leven, want uiteindelijk zijn we ook maar mensen van vlees en bloed. Als je op een gegeven moment alle ziekten en eigenaardigheden kunt oplossen en we in perfectie super oud kunnen worden, en we alles stroomlijnen en automatiseren, en al het sociale verkeer via internet gaat, als alles maakbaar wordt en we niets meer aan het toeval overlaten, dan ontmenselijk je het bestaan.

Ik voel een soort peilloze eenzaamheid als ik naar dit beeld kijk. Het is onpersoonlijk door de kabels en de printplaten op de achtergrond. Bedreigend door de enorme bol die boven die man in de lucht hangt. Geen prettig vergezicht, wel urgent. We moeten ervoor waken dat we niet het echte contact met elkaar verliezen. Juist die verbinding vind ik belangrijk, daarom roept dit beeld zoveel op bij mij. Ik hou van de puurste vorm van contact. Dat je helemaal vrij met elkaar kunt zijn en erop vertrouwt dat de ander alles goed bedoeld.

Ik hou ook van toevalligheden, van niet alles tot in de puntjes maakbaar maken, juist omdat het leven je zoveel kan brengen als je het aan het lot overlaat. In de zomer van 2019 was ik op een korte vakantie in Lissabon. Omdat ik daar toevallig was en er zonder plan een willekeurige straat in liep, kwam ik Hugo Baros tegen, de maker van dit werk. Hij had een soort street art-kraampje met prints van zijn werk. Ik was er meteen weg van. Het kraampje stond naast zo’n hele bekende toeristische trekpleister van de stad. Ik had nooit verwacht op zo’n plek, eentje van commercie en platgetreden paden, zoiets moois te zien. Het was bevreemdend. Ik sprak hem even: een bescheiden man die mooie dingen maakt en niet alleen ouderwets is in hoe hij zijn collages vormgeeft, met schaar en lijm en afbeeldingen uit oude tijdschriften, maar ook ouderwets in het verkopen daarvan.

Baros maakt in zijn werk nieuwe verbindingen met afbeeldingen die op zich bekend zijn. Je ziet wat ze zijn, maar worden in zijn collages in een ander perspectief geplaatst waardoor het totaalbeeld ineens tot de verbeelding spreekt. Het roept nieuwsgierigheid op. Ik voel vrijheid, fantasie en avontuur. Kijk je langer, dan kan er ineens een diepere boodschap achter zitten. Baros maakte ook het artwork van mijn album First Steps of Letting Go. Daarvoor deelde ik met hem heel specifiek het maakproces van die plaat waarbij ik voor mijzelf onderzocht hoe ik meer vanuit mijn intuïtie kon navigeren in plaats vanuit de verwachtingen die mijn omgeving van mij en mijn werk had. Ik wilde beter worden in het loslaten daarvan. Je hebt weleens van die dagen waarin denkt van alles te moeten, terwijl je weet dat je eigenlijk gewoon moet slapen, maar je koste wat kost toch doorgaat omdat je je werk voor jezelf plaatst en niet luistert naar wat je lichaam nodig heeft. Ik had de neiging mijn grenzen over te gaan. Het was voor mij een grote oefening om dat niet meer te doen en

te leren nee te zeggen. Ik heb geleerd dat ik toch ook maar een mens ben dat grotendeels juist van de kleine dingetjes gelukkig wordt.”

Rick Blom

Soundtrack
De Soundtrack van dit titelloze werk van Hugo Baros volgens Lisa Lukaszczyk: Numbers van haar debuutalbum First Steps of Letting Go. “Dat gaat over maakbaarheid. Over hoe we onszelf kunnen verliezen in cijfers. Over hoe we onze eigenwaarde meten in een resultaat of in getallen, waardoor we de connectie met onszelf kunnen verliezen. Waardering in cijfers kan misschien nog wel, maar het zou nooit jouw identiteit moeten bepalen. Als je alleen voldoening haalt uit aantallen likes of views of streams, dan ga je voorbij aan een wereld waarin intuïtie en toeval óók je koers kunnen bepalen. Dan loop je langzaam een beetje leeg aan geluk.”

Luister naar Numbers op Nederland Unlocked. Klik hier. 

Nederland Unlocked is een online magazine dat verrassende verhalen vertelt over kunst en cultuur. Met onze art zoom video’s en kunstblogs inspireren ze de sitebezoeker om even stil te staan bij alle bijzondere verhalen die ons land rijk is en deze kunstwerken zelf te gaan ontdekken.

zoeken
zoeken