Lo-fi Le-vi

Naar Texas met slaapkamerpop

Muzieknieuws 12-03-2020 12:47

tekst: Chris Dekker

Musicmaker hield Levi Dronkert, oftewel Lo-fi Le-vi, al even in de gaten. In de Alkmaarse scene - waarin uw interviewer actief is - is hij onbekend, maar ondertussen speelt hij overal. Hoe kan dit? We besloten het hem zelf te vragen, in een Alkmaars koffietentje en we beginnen gewoon bij het begin.

Trigger
‘Mijn vader is muzikant, dus muziek maken was thuis altijd vanzelfsprekend. Toen ik tien jaar was ging ik gitaar spelen, maar dat was “on and off”. Ik wist niet precies wat ik wilde. Rond mijn zestiende ontwikkelde ik mijn eigen smaak. Ik had een punkfase met bands als Green Day en Fall Out Boy, wat nuttig was, maar toen kwam ik steeds meer in de hiphop en alles wat daar tegenaan zit: N.E.R.D. en Pharrell Williams bijvoorbeeld. Dat triggerde me, dat wilde ik ook doen.’

‘Ik maakte al een tijdje beats met VST’s en Fruity Loops en ik maakte mijn eerste liedjes op mijn laptop. Ik vulde het daarna aan met keys, gitaar en zang. Traditionele instrumenten maken het wat schever en menselijker. Ik ben nog steeds geen geweldige zanger, maar dit is wie ik ben. ‘

(tekst gaat verder onder foto)

Wat was het eerste moment waarop je merkte dat er iets kon gebeuren met je muziek?
‘In het begin maakte ik niks af. Het waren opzetjes en niemand om me heen boeide het wat. Op een dag tweette Tyler, The Creator dat hij zich verveelde en of iemand muziek kon sturen. Vanuit school stuurde ik een stukje van een liedje en hij reageerde heel positief. Ik maakte meteen een Soundcloud aan, die de eerste dag al honderden volgers had, zonder dat er nog iets op stond. Ik moest mijn kans pakken en ik heb snel dat liedje afgemaakt en online gezet. Vanaf dat moment ging het sneller en werd ik serieuzer.’

Traditioneel komen boekers, managers en labels op je af omdat je veel speelt en zo een buzz creëert.
‘Bij mij ging dat allemaal via internet en heel organisch. Dat gebeurde onder meer doordat ik in contact kwam met Faberyayo van De Jeugd Van Tegenwoordig. Hij heeft me voorgesteld aan mijn management Resort. Ik was op het juiste moment op de juiste plek. En had wat geluk.’

Dat is makkelijk gezegd, want dit soort partijen gaat niet met je in zee als je niet goed bent.
‘Ja, wat ik doe moet dus wel goed zijn... Soms verbaast me dat. In mijn omgeving werd er eerst nogal lauw op mijn muziek gereageerd. Maar via internet bereik je andere creatievelingen en een heel ander publiek van mensen die wel snappen waar ik mee bezig ben en het tof vinden.’

En dan komen de optredens. Hoe ging dat?
‘Ik had er nog nooit bij nagedacht dat ik met mijn nummers op een podium zou kunnen staan. Ik maakte gewoon een song en bracht het uit. Toen ik een jaar na het maken van mijn eerste liedje moest optreden, moest ik mijn eigen muziek echt weer leren spelen! Mijn eerste optreden was op Smib x Tno Beachfest in Blijburg. Dat is een hiphopcollectief en een kledinglijn. Ik was de enige die met een gitaar op het podium stond en de enige niet-rapper. Ik had een dj mee, maar zijn enige taak was op play te drukken om mijn nummers af te spelen. Die had ik gemixt zonder zang en gitaar, want dat deed ik live. Alles was heel slecht, haha! Maar het was een leuke eerste keer en op die manier speelde ik nog een paar keer.’

‘Voor de Popronde moest het beter en toen heb ik de eerste goede optredens gedaan met mijn drummer Rutger Dingemans. Live-drums voegen veel toe en het is makkelijk dat hij met een SPD de overige tracks start. Ik wil in de toekomst wel met een hele band werken, maar voor nu is alleen drums erbij goed. We zijn nu goed op elkaar ingespeeld en het fijne aan de Popronde is dat je al het goede en slechte meemaakt. Daar ben ik heel blij mee. Ik ben geen podiumbeest, ik maakte geen muziek om op het podium te spelen, maar het ging mij alleen om het maken en uitbrengen. Maar nu begin ik mijn draai steeds meer te vinden en er lol in te krijgen.’

Lo-fi Le-vi live:

Wat zijn nu je plannen?
‘Ik ben druk met school en het showcasefestival SXSW in Austin, Texas komt er aan. Het plan is niet om daar door te breken, maar ik ben er trots op dat ik daar sta. Ik schrijf ook weer veel. Ik heb veel inspiratie op gedaan door het live spelen. Tijdens het schrijven denk ik er nu meer over na wat live werkt. Mijn huidige materiaal leent zich daar wat minder voor. Ik wil ook nummers maken die een zaal opzwepen, in plaats van in slaap wiegen. Ik wil graag een album maken, maar dat doe ik bewust nog niet. Ik heb nu alleen de mixtape en een EP. Ik luister veel naar albums en ik vind dat dat een project moet zijn dat vanaf het begin tot einde klopt. Een debuutalbum is natuurlijk een big deal. Ik heb wat liedjes liggen, wat grove ideeën, die ik daarvoor een beetje apart houd.’

En wat zijn je doelen op langere termijn?
‘Ik zou best op Lowlands willen staan. Over een paar jaar of eerder in een kleine tent. Gewoon betaald naar Lowlands gaan, haha! Ik heb goede teams om me heen en ik luister natuurlijk ook naar hen. Als deze Musicmaker uitkomt is SXSW al geweest. Kan je even melden hoe geweldig ik was? Dat ik dé sensatie was? Haha!’
soundcloud.com/lofilevi

Gear:
Recording en Roze Mustang
‘Ik werkte voor de EP SELF-TITLED met sampledrums, nam mijn gitaar op via een versterker en een simpele Blue Microphones Yeti-usb microfoon. Die gebruikte ik ook voor zang. Later ontdekte ik dat mijn gitaar ook rechtstreeks in mijn geluidskaart kon. Ik ben creatief en niet technisch, vandaar de “Lo-fi” in mijn naam. Die songs zijn niet eens fatsoenlijk gemixt en helemaal niet gemasterd, maar zo op Soundcloud gezet. Ik maak nu demo’s en die neem ik opnieuw op met Eelco Topper in Utrecht. We hebben aan een half woord genoeg. Er is wel ruimte voor ideeën, maar we experimenteren niet veel. Raven Aartsen van onder meer Mozes And The Firstborn heeft de drums ingespeeld, maar de volgende single zal ik met mijn drummer Rutger Dingemans doen. Vocalen neem ik wel thuis op, omdat dat toch lekkerder voelt. Intussen heb ik wel een betere microfoon die ik van mijn vader geleend heb.’

‘Ik heb al lang een witte Japanse Fender Mustang uit 1998 en die klinkt en speelt te gek. Daar neem ik alles mee op. Er kwam laatst een roze Mustang uit en die moest ik hebben. Die is niet zo goed als de witte, maar voor live is roze een te gekke kleur. En ik heb via Marktplaats een Fender Hotrod Deluxe-buizenversterker gekocht. Er zit reverb op, dus hij is goed.’


Het volledige interview met Lo-fi Le-vi lezen en heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #474, april 2020 (tot 16 april zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier!