Brutus - interview met de drie bandleden en videos Live in Ghent

Gelaagde furie

Muzieknieuws 17-12-2020 08:12

Het is moeilijk te ontkennen: het Vlaamse Brutus is een van de meest spraakmakende heavy bands van het moment uit de Benelux. Het trio brengt al sinds 2013 hun knap gelaagde post-rock over de hele wereld. Na twee veelgeprezen studioalbums besloot de band onlangs hun eerste live-album uit te brengen: Live In Ghent. Musicmaker sprak met de leden over de totstandkoming van dat album en hun schrijfproces. Lees het interview in Musicmaker 480, jan-feb 2021; hier een voorproefje en twee nummers op video van Live in Ghent!

Foto: Eva Vlonk

Post-rock, hardcore-punk, metal, math-rock, progressive rock… Het zijn niet de termen waar het grote publiek mee wegloopt. Toch overstijgt het appeal van Brutus deze hokjes en weten ze muziekfans te charmeren die normaliter de benen zouden nemen bij het horen van dergelijke termen. Wellicht de meest in het oog springende reden hiervoor is vocaliste en drumster Stefanie Mannaerts. Ze heeft een geweldige stem - zowel wanneer ze ingetogen zingt als wanneer ze uit volle borst schreeuwt - en is een werkelijke baas op drums. Maar even belangrijk voor Brutus’ succes zijn de composities en de sound-technische benadering van gitarist Stijn Vanhoegaerden en bassist Peter Mulders.




Homecoming
Live In Ghent is een dijk van een document van een in topvorm verkerende band. Toch stond het uitbrengen van een live-plaat een jaar geleden nog niet op het to-do-lijstje. ‘Het was nog niet eens in ons opgekomen’, vertelt Stefanie. ‘Daarvoor was het nog veel te vroeg in onze carrière, vonden we. Zoiets doe je toch pas na vijf studioalbums of zo? Maar toen het er in begin maart naar uitzag dat we een hele tijd niet live zouden kunnen spelen, hadden we zoiets van: we moeten íéts doen. Onze geluidsman neemt wel vaker de audio van onze live-shows op, zodat we er achteraf iets van kunnen opsteken. Zo ook bij deze show. We werden dus ook niet gehinderd door de gedachte: alles moet perfect zijn, want we gaan dit uitbrengen als een live-plaat!’

Toch was die avond in Gent een bijzondere. ‘Het was onze homecoming-show na een lange en intense periode van veel touren in het buitenland en plaatopnames en -schrijfsessies tussendoor’, vervolgt Stefanie. ‘Er werden ook video-opnames gemaakt, maar het eigenlijke plan was dat we daarvan maar een of twee tracks zouden uitbrengen. Ook dat leverde dus geen druk op. Wel waren we supergefocust omdat we onze vrienden en familie trots wilden maken.’ Peter knikt instemmend. ‘Ons tweede album gaat voor een groot deel ook over dat we bijna nooit thuis waren. Als je zo intensief met de band bezig bent en vaak op tour bent, kan dat vreemd zijn voor de achterblijvers. Steeds maar weer uitleggen waarom je niet op een verjaardag komt en je lief in haar eentje naar een begrafenis moet. Met dit optreden wilden we tonen waar we al die tijd mee bezig zijn geweest en dat het ’t allemaal waard was.’



Pingpongen
Grootse dingen kunnen een bescheiden ontstaan hebben. De bandleden kenden elkaar van voorgaande bands en projecten, en besloten in 2013 zonder vooropgezet plan te gaan jammen. Aanvankelijk zochten ze er nog vierde persoon bij voor zang, maar toen dat er niet van kwam, begonnen Stijn en Peter de microfoonstandaard steeds meer richting Stefanie te schuiven. ‘Ik had nog nooit gezongen in een band’, zegt ze en voegt daar lachend aan toe: ‘Als ik van tevoren had geweten dat ik de uiteindelijke zangeres zou worden, weet ik niet of ik het had gedaan.’ De eerste nummers werden stukje bij beetje geassembleerd in de oefenruimte - of ‘repetitiekot’ in schoon Vlaams. Daarbij werd ieder onderdeel onderworpen aan een gezamenlijk creatieproces. Dat proces is zeven jaar later nog steeds onveranderd.

‘Al onze nummers ontstaan in het repetitiekot’, zegt Stefanie. ‘Stijn bedenkt thuis wel vaak een gitaarloopje en ik bedenk soms een akkoordenschema achter de piano, maar het komt pas echt tot leven als we er met z’n drieën aan werken. We moeten met een idee kunnen pingpongen. We hebben elkaar echt nodig om een nummer te schrijven.’ ‘Dat werd ook pijnlijk duidelijk tijdens de eerste lockdown’, vult Peter haar aan. ‘We bedachten alle drie wel dingen thuis en stuurden dat online naar elkaar door, maar het kwam totaal niet van de grond. Heel frustrerend was dat. Een voordeel is dat we nu tenminste wel samen in één ruimte muziek kunnen maken. En dat is dan ook wat ons voornamelijk door deze optredensloze periode sleept: werken aan nieuw materiaal.’



Het hele interview met BRUTUS lezen en nog heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #480, januari/februari 2021 (tot 11 februari zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier!   

zoeken
zoeken