Als bekendste drummer der Lage Landen behoeft hij natuurlijk geen introductie. Wat wellicht wel nieuws is voor sommigen, is dat hij een nieuw project heeft genaamd Sloper. Een old-school rock & roll-band waarin hij het drumpodium deelt met Triggerfinger-drummer Mario Goossens (die in de vorige editie deze rubriek sierde). Een kijkje in de belevingswereld van Cesar Zuiderwijk!
Wat is je favoriete album?
‘Een favoriete plaat heb ik niet, maar er zijn wel een paar albums aan te wijzen die kantelpunten waren voor mij als drummer. De eerste is Please Please Me van The Beatles. Met die plaat heb ik leren drummen in de garage van m’n ouders. Honderd keer dat naaldje van de pickup terugzetten. Daarna leerde ik uit m’n knar gaan met Led Zeppelin I en Live At Leeds van The Who. Toen ik Keith Moon voor het eerst hoorde, dacht ik: o, maar dat kan dus óók! John Bonham was meer heavy en gecontrolleerder dan Moon. Het laatste echte kantelpunt was de eerste plaat van fusionband Mahavishnu Orchestra, The Inner Mountain Flame uit 1971. Het supertechnische maar groovende spel van drummer Billy Cobham was echt een eyeopener voor mij.’
Wanneer was je voor het laatst echt dronken?
‘Gisteravond. Haha, nee, geintje! Ik ben nooit echt dronken. Ik ben een gezelligheidsdrinker en maak het niet zo snel te bond. Mijn favoriete drankje is een cocktail met rum of een witte wijn, en dan een chardonnay. Daarin ben ik aangestoken door Barry Hay. Als hij een zoon had gehad, had ie ’m Chardon genoemd. Chardon Hay.’