DeWolff's Pablo van de Poel over strippers en The Big Lebowski

'Ik trok zijn shirt kapot met m'n tanden'

Muzieknieuws 11-02-2021 12:02

Lockdown? No problem. Op vrijdag 5 oktober presenteerde DeWolff hun nieuwe album gewoon middels een - tamelijk geweldige - live-stream. En hun pioniersdrang houdt daar niet op. Nu komt het nimmer stilzittende drietal alweer met een nieuw initiatief: DeWolff's Nonagon Marathon. 

In tien dagen, van zondag 14 maart t/m dinsdag 23 maart 2021, speelt het driekoppige rock ’n roll monster hun negen albums integraal in chronologische volgorde. Van hun allereerste EP ‘DeWolff’ tot ‘Grand Southern Electric’ en het nieuwe Wolffpack. Elke avond om 20:30 een ander album in een andere bijzondere setting en met de nodige gastmuzikanten. 

Reden te over voor een nadere kennismaking met de jonge rockster van de oude stempel!

Wat is je favoriete plaat aller tijden?
‘Our Mother The Mountain van Townes Van Zandt. Die is heel spartaans, maar ook heel puur. Townes is een van m’n allergrootste helden.’

Wanneer was je voor het laatst écht dronken?
‘Een paar weken geleden hadden we een bescheiden verjaardagsfeestje voor mijn vrouw. Robin [Piso, organist DeWolff, red.] kwam langs met zijn vriendin. Het was gezellig, al was het behoorlijk rustig. Om klokslag twaalf, toen mijn vrouw echt jarig werd, dronken we shotjes. En dat hield niet meer op. Om twee uur stonden we keihard te dansen in de woonkamer. Het was echt heel leuk. Ik heb Robins shirt nog kapotgetrokken met mijn tanden.’

Wat is je favoriete alcoholische versnapering?
‘Misschien een beetje saai, maar: bier. Hertog Jan is mijn favoriete pils, al vind ik alles wel prima, behalve Amstel. Ik hou ook heel erg van speciaalbier. Je moet Kona Big Wave Golden Ale eens proberen! Als ik fancy wil doen, drink ik een dark ’n stormy. Da’s een cocktail met bruine rum, ginger beer en een limoentje.’

Wie is je jeugdheld?
‘James Hetfield. Van m’n zevende tot m’n tiende luisterde ik alleen maar naar Metallica. Er is nog een videoband waarop ik tijdens de playbackshow in groep drie samen met drie klasgenootjes Metallica playback. Alle andere kinderen deden K3 en ik stond daar te rocken met een nepsik; eigenlijk een nepsnor uit de carnavalswinkel die ik op m’n kin had geplakt.’

Wat is je lievelingsfilm?
‘The Big Lebowski. Die film kan ik blijven kijken, mede door de subtiele - en soms niet zo subtiele - humor. Elke keer ontdek ik weer nieuwe dingen waarop ik stukga.’

Doe je aan sport?
‘Nee. Nooit gedaan ook. Aan het begin van de coronatijd dacht ik: nu ga ik elke dag rennen. De eerste dag ging ik vol goede moed - en Made In Japan van Deep Purple op de koptelefoon - van start, maar na zeven minuten was ik helemaal kapot. Daar heb ik het toen maar bij gelaten.’


Als piepjonge, maar (toen al) keihard rockende gastjes in DWDD in 2008

Was is je meest bijzondere podiumervaring?
‘We speelden op een biker-festival in Rusland. Na geland te zijn in Moskou was dat nog eens vier uur rijden. Allemaal beren met leren vesten en behaarde buiken, echt gevaarlijke dudes. Tijdens het optreden gebeurden er allerlei bizarre dingen. Zo bleek er onaangekondigd pyro te zijn - we schrokken ons kapot! Die vlammenwerpers stonden los op flightcases. Toen er eentje omviel, vloog het gras in de fik! Ook stond er een gast met blauw haar in het publiek die mij constant heel intens aankeek. Tijdens een gitaarsolo liet hij zich op de grond vallen en begon wild push-ups te doen. Na een paar nummers liepen er opeens drie strippers het podium op. What the fuck! Na drie nummers dacht ik: wel leuk, maar ook irritant. Ik kon de cues van Robin en Luka namelijk niet zien. Ik was dan ook opgelucht toen ze na vier nummers van het podium liepen. Maar toen kwamen er gewoon weer drie nieuwe op!’