IM Klaasje van der Wal

Shocking Blue-bassist overleden

Muzieknieuws 15-02-2018 10:29

Klaasje van der Wal overleed op 13 februari 2018 op 69-jarige leeftijd. Hoe hij is overleden, is op dit moment nog onbekend. Klaasje kreeg bekendheid als bassist van Shocking Blue. Hij bedacht tevens de naam van deze Haagse band met internationale successen.
'R.I.P. Klaasje en dank voor alle mooie muziek!', meldde het label Red Bullet op de dag van zijn overlijden.

Klaasje van der Wal werd op 1 februari 1949 in Den Haag geboren. Toen hij tien jaar was kreeg hij een gitaar van zijn vader en op de middelbare school richtte hij zijn eerste band op, geïnspireerd door The Beatles en de Nederlandse Indorockbands. En toen was hij al rock 'n' roll: de HBS, waar hij met zijn handarbeidleraar zijn eerste elektrische gitaar bouwde, stelde hem voor de keuze: het lange haar er af of van school af. Het antwoord was duidelijk, het haar ging er natuurlijk niet af, maar in '67 wist hij toch zijn Mulo-diploma te halen.
Rinus Gerritsen van de Golden Earring vertelde ons:
'Ik kende Klaasje eigenlijk niet persoonlijk. Omdat we zelf altijd speelden, heb ik Shocking Blue eigenlijk nauwelijks live gezien. Alleen op tv. Klaasje was echter wel een "gezicht" in de rockscene van Den Haag. Een knappe jongen, een echte adonis, waar iedereen naar opkeek.'

The Kick
The Kick was de eerste sucesvolle band van Klaasje. De band maakte rauwe, punk-achtige muziek, iets dat onder de jeugd erg populair was en waardoor ze al snel een vaste groep volgers hadden in de Haagse scene. Na een korte, maar heftige periode werd de band ontbonden, waarna Klaasje als sologitarist voor The Davies – vast vernoemd naar de broers Davies van The Kinks - werd gevraagd. Hiermee stond hij in het voorprogramma van onder meer The Small Faces, Manfred Mann en The Who.
Rinus: 'Tegenwoordig heb je The Kik, maar in de jaren '60 was The Kick een fenomeen hier! Als die speelden had je Pretty Things-achtige taferelen en de hele zaal werd afgebroken. Letterlijk afgebroken! Die band kreeg echt een legendarische status hier, Ik had laatst een elpee vast en ik realiseerde me toen pas dat Klaasje gitaar speelde in die band.'


Foto: Shocking Blue met Klaasje op zijn P.

Ondertussen wilde Robbie van Leeuwen uit The Motions stappen en met impressario Jacques Senf zocht hij in '67 nieuwe bandleden. Als zanger werd Barry Hay, toen nog van The Haigs, gerekruteerd. Hay bleef maar kort en stapte over naar de Golden Earrings – toen nog met een 's' – terwijl zijn opvolger Fred de Wilde al snel in militaire dienst moest.
'Hier zul je nog spijt van krijgen,' waren de historische woorden van Van Leeuwen tegen de afscheid nemende Hay.
Rinus: 'Wij pakten Barry af, maar ze hebben Mariska een beetje aan ons te danken. Wij hadden onze eerste nummer 1-hit en als deze op vrijdag bekend werd gemaakt en het was een Nederlandse band, dan volgde er een feestje in Hilversum. Daar speelde een bandje, dat heette volgens mij Danny & The Favourites en Mariska Veres was de zangeres. Zij kon al die Jefferson Airplane-songs zingen en door ons zag Shocking Blue-manager Cees van Leeuwen haar daar.'

Internationale tours
Het was Van der Wal die opperde om de band Shocking Blue te noemen. In 1968 werd Mariska Veres aangetrokken en al snel volgden de hits. Venus is natuurlijk de bekendste, vooral omdat het de eerste plek in de Amerikaanse hitparade bereikte. De band deed internationale tours, waaronder een van zes weken in Amerika. In 1971 hield Klaasje het er na een tour in Japan voor gezien. Zijn vervanger werd Henk Smitskamp.


Video: Venus

Shockig Blue stopte in '75. In 1979 was er een reünie van enkele jaren, met Wim Voermans op bas, terwijl Mariska Veres tussen '93 en '06 zonder Robbie van Leeuwen onder de bandnaam optrad.

Na zijn wilde bandjaren ging Van der Wal het bedrijfsleven in en hij werkte bij IND en Akzo. Tussendoor speelde hij nog in het door hem opgerichte Antilope, dat drie singles uitbracht en dat bescheiden succes had in ons land en Duitsland. De laatste jaren kampte Van der Wal al met gezondheidsproblemen en overgewicht.

Nirvana
In de jaren negentig kreeg Van der Wal een compliment uit onverwachte hoek. De toen nog onbekende grungeband Nirvana verzorgde de eerste single voor de Sub Pop Singles Club. Het was een cover van Shocking Blue's Love Buzz, dat oorspronkelijk verscheen op At Home uit 1969 Dit was het tweede album van de band en de eerste met Mariska Veres. Van de Nirvana-single werden 1.000 stuks geperst, die genummerd verkocht werden en het gerenommeerde magazine Sounds riep het uit tot Single Van De Week. Een iets andere mix van het nummer verscheen op Nirvana's debuutalbum Bleach en in Engeland op de Blew EP. In dit land moest Love Buzz op Bleach plaats maken voor Big Cheese. In een blog zei Nirvana's Krist Novoselic later:
'Klaasje van der Wal is a bass player god.' Iets waar hij - terecht - zeer trots op was. Novoselic ging verder. Hij vertelde in zijn blog dat muziekhistorici de band misschien als one-hit-wonder zien, maar dat er veel meer goede songs zijn. Hij roemde de blazers en het gebruik van de Coral Sitar door van Leeuwen en hij vertelde dat ze in de oefenruimte min of meer spontaan met de riff van Love Buzz waren gaan werken. Over de invloed van Van der Wal zegt hij vervolgens:
'Wil je meer invloeden horen? Check het nummer Send Me A Postcard van Shocking Blue eens en luister dan naar Nirvana's Lounge Act.' 


Video: Love Buzz

Spullen
Zoals veel Haagse bassisten was Klaasje in de beginjaren vooral op een Danelectro Longhorn te zien en te horen. Dit merk werd door Servaas in Den Haag gedistribueerd en was ook populair bij onder meer Rinus Gerritsen van de Golden Earring en The Bintangs' Frank Kraaijeveld. Later volgde er een Fender Precision Bass - en incidenteel en Jazz - en qua versterking gebruikte Klaasje in de begindagen vooral een – Amsterdamse – London City-buizenversterker.


Foto: Klaasje en Mariska


Foto: Typisch Haags: ook opvolger Henk Smitskamp vertrouwde op een Danelectro Longhorn

zoeken
zoeken