Personal Trainer op de cover van de nieuwe Musicmaker!

'Dat randje onzekerheid zorgt juist voor een leuke spanning'

Muzieknieuws 11-08-2022 17:08

De Amsterdamse indieband Personal Trainer is bezig met een opmerkelijke opmars. Wat begon als een veelkoppig en veranderlijk zijproject van de productieve songsmid Willem Smit, stond in 2021 op Noorderslag en afgelopen zomer onder meer op Down The Rabbit Hole. Ook viel hun rafelig rockende, maar o zo aanstekelijke single Rug Busters op in de vaste playlist van NPO 3FM. Hoog tijd voor een gesprek met de frontman en het brein van de band!

Dit is een extra web-item naar aanleiding van een artikel in Musicmaker 490, sept-okt 2022. Je kunt deze editie bestellen in onze webshop Muziekmagazines.nl. We sturen Musicmaker op zonder verzendkosten.  

‘Ik ben al vanaf jonge leeftijd bevangen door het idee om in een band te zitten’, zegt Willem Smit (25). ‘Ik vond het zelfs al eerder gaaf dan ik tot voor kort dacht. In mijn herinnering was ik als jong jochie vooral fan van Pokémon en begon mijn obsessie met muziek en in bandjes spelen pas daarna, toen ik gitaarles nam op mijn achtste. Maar pas geleden vond ik deze tekening terug.’ Hij houdt een papier omhoog met daarop een kindertekening met typische stokfiguurtjes die met instrumenten op een podium staan met daarvóór publiek gezeten in stoelen. ‘Deze tekening maakte ik toen ik vijf jaar was. Maar goed, mijn vader was toen - net als nu - zanger van de band Scram C Baby [met albums uitgebracht op Excelsior Recordings, red.]. En al hadden we het thuis niet per se vaak over muziek en hebben mijn ouders mij nooit iets opgelegd, als kind ben je denk ik toch gefascineerd als je je vader op een podium ziet staan.’




‘Mijn allereerste bandje vormde ik toen ik nog op de basisschool zat. Ik was toen elf en geïnspireerd door nummers van The White Stripes, Arctic Monkeys, Nirvana. Ons bandje heette The Hettenen en naast mij op gitaar was een meisje op drums en een meisje op zang dat toentertijd meedeed aan het Junior Songfestival. Op de middelbare school vormde ik een nieuw bandje, genaamd Palio Superspeed Donkey. Ik speelde gitaar en schreef de liedjes. We waren pas veertien of vijftien jaar, maar we hadden al wat landelijk succes. We speelden bijvoorbeeld op Into The Great Wide Open en we brachten ons debuutalbum A Funny Sunrise in 2015 uit op het label TopNotch. Daarna richtte ik Canshaker Pi op, waarmee we in 2016 het eerste album uitbrachten op Excelsior Recordings. Het derde en meest recente album van die band, Okay Decay, kwam uit in 2020. We hebben niet hardop uitgesproken dat die band ten einde is, maar we hebben momenteel ook geen plannen.’ 



Randje onzekerheid
‘Canshaker Pi was een band van spaarzame maar uitgedokterde partijen en grote gebaren. Met Personal Trainer wilde ik mezelf juist dwingen om de liedjes zo simpel mogelijk te houden. Gewoon twee, drie of hooguit vier akkoorden, en dat moest dan het liedje zijn. Zo heb ik in korte tijd veel van die simpele liedjes geschreven en wilde daar rondom een band bouwen. Het leek me tof om met een grote groep mensen op het podium staan. Dat begon met vijf personen, maar soms kon iemand ook niet en moest er een invaller komen, die de volgende keer ook gewoon weer meedeed. Omdat de liedjes relatief simpel waren, was de drempel laag. Daarnaast vond ik het juist gaaf dat niet iedereen de partijen precies kende. Dat randje onzekerheid zorgde juist voor een leuke spanning en energie. Ik hou ontzettend van het moment dat je voor het eerst met een nieuw idee naar de repetitieruimte gaat en de band - die voor het eerst en vanuit intuïtie reageert - op hun eigen manier met dat idee aan de haal gaat. Dat gevoel had ik bij Personal Trainer heel vaak, maar dan op het podium. Ik werd er steeds gemakkelijker in om lui uit bevriende bands of andere muzikanten die ik tof vond, te vragen om eens mee te doen met een show. Ik denk dat nog geen kwart van alle mensen die ik met een biertje in m’n hand heb uitgenodigd, daadwerkelijk met ons op het podium heeft gestaan.’


 
‘Inmiddels ben ik toch gesetteld voor een vaste bezetting. Als je een wild concept hebt, kan dat ook snel gaan vervelen en de grap van een steeds veranderende samenstelling werd een beetje oud. Daarnaast was het natuurlijk echt een organisatorische hel en zadelde ik mezelf op met veel extra werk. Gewoon niet meer te doen, eigenlijk. Ook werden de liedjes na verloop van tijd wat complexer en meer gelaagd. Sommige tracks kregen een bizarre hoeveelheid aan kanalen. Dan wordt het echt heel tricky om onvoorbereid het podium op te gaan.'

Vangen
‘In m’n vorige band was ik vooral bezig om zo veel mogelijk partijen te vangen die ik in m’n hoofd hoorde. Dat kwam vaak neer op simpelweg heel lang gitaarspelen totdat ik iets interessants hoorde. En daarna werkten we dat met z’n allen in het oefenhok uit. Met Personal Trainer wilde ik niet alleen simpelere nummers, ik ging het ook in m’n eentje uitwerken. Al ben ik er nog steeds niet écht goed in, ik ging meer kloten achter m’n computer en wist steeds beter om de partijen die ik erbij verzin, oké te laten klinken. Ik ben altijd aan belachelijk veel demo’s tegelijk aan het werk. Dan pik ik er weer eentje uit, luister het terug en sleutel er weer wat aan. Soms zit ik op de fiets en hoor ik een hele band in m’n hoofd spelen. Maar meestal begint een nummer met een geprogrammeerde drumbeat, daarna een basgitaar of een synth. En dan is het werken en wachten tot ik er iets bij voel, laagje voor laagje.’ 



‘Het nummer Rug Busters is bijvoorbeeld ook ongetwijfeld begonnen met een drumbeat en het basloopje dat zich de hele tijd herhaalt. Daarna kwam er volgens mij een gitaarpartijtje bij dat er nu niet meer is. Toen het eenmaal een simpele demo was, heb ik wat geëxperimenteerd met het tempo. Wat trager, wat sneller… Toen dat eenmaal vaststond, heb ik samen met Casper van der Lans van MRF Recordings de demo afgestoft en ’m goed opgenomen. Casper is onze voormalige bassist en werkt ook samen met de bands Petersburg en The Homesick. Hij heeft mij er destijds van overtuigd om de songs van Personal Trainer op te gaan nemen. Ik wilde het aanvankelijk alleen als live-project behouden. Bij de meeste nummers die we tot nu toe hebben uitgebracht, betekende “goed opnemen” vooral dat we echte drums over de demo heen opnamen en alles vervolgens goed af lieten mixen.’ 

Dit is een extra web-item naar aanleiding van een artikel in Musicmaker 490, sept-okt 2022. Lees het volledige artikel in het papieren blad! Je kunt deze editie bestellen in onze webshop Muziekmagazines.nl. We sturen Musicmaker op zonder verzendkosten.  

 

 

zoeken
zoeken