Jungle By Night werkte zich het afgelopen decennium op tot een vooraanstaand muzikaal exportproduct. Het begon met een onbevangen, eigenwijze interpretatie van afrobeat, maar momenteel is deze negenkoppige paradijsvogel hard op weg een genre op zichzelf te worden. Het zesde studioalbum Algorhythm luidt een nieuwe muzikale richting in, maar is tegelijkertijd slechts een nieuwe stap in hun muzikale avontuur.
Op het moment dat dit interview plaatsvindt, zit Jungle By Night midden in de voorbereidingen voor hun releasetour, die hun alle winstreken van het land in stuurt en ze daarna ook ver buiten de landsgrenzen brengt. Musicmaker heeft het genoegen met trompettist Bo Floor en percussionist Gino Groeneveld te spreken over de totstandkoming van hun nieuwe album en de machinerie van deze groovemachine. De twee laten hun zeven andere bandgenoten in de repetitieruimte achter en steken direct met veel energie van wal.
‘De voorbereidingen voor deze tour vinden plaats in drie blokken van een week’, zegt Gino. ‘Daarin werken we iedere dag van negen tot vijf aan de show. Steeds één week noeste arbeid, daarna een week vrij. Sommige mensen hebben buiten deze band ook verplichtingen, zoals banen en baby’s. Dat maakt wekelijks repeteren soms moeilijk. Een aantal weken volledig blokken werkt dan beter.’
Sausje
Het kanaliseren van de creativiteit van negen bandleden is een uitdaging op zichzelf. ‘In het begin zaten we gewoon tot diep in de nacht te spelen in de repetitieruimte van m’n vader’, zegt Gino. ‘We hadden soms jams van zo’n drie uur. Dan werden we óf helemaal lijp, óf we hadden na die drie uur opeens een nieuw nummer. Wat dat helemaal bijzonder maakt, is dat de opnamemogelijkheden van mobieltjes toen nog lang niet waren wat het nu is. Langzamerhand zijn we de jams gaan onderbreken om erover te praten. Op een gegeven moment gingen we de jams ook opnemen om er de goede stukken uit te halen. Nog steeds zijn er nummers die tijdens de eerste jam al direct kloppen. Hangmat is daar een voorbeeld van. Dat begon als een losse groove en iedereen voelde meteen wat ie moest doen.’ ‘Daartegenover staat dat sommige nummers soms jaren nodig hebben om af te komen’, zegt Bo. ‘Zo ging aan het nummer Marsvin een proces van bijna twee jaar vooraf, waarin we maandelijks terugkwamen op dat nummer, maar ’m steeds niet af leken te krijgen.’
Bo: ‘We hebben altijd een democratie proberen te zijn. Alle negen meningen moesten gehoord worden en iedereen moest achter het eindresultaat kunnen staan. Dat is heel mooi, bijna utopisch, maar dat maakt dat het creatieve proces ontzettend lang kan duren. De laatste jaren hebben we dat dan ook een beetje los proberen te laten. Eén iemand krijgt de leiding en eindverantwoordelijkheid over een bepaald nummer. Dat is degene die met het basis-idee kwam aanzetten of degene die er het hardst aan trekt. We waren daarin echter nog wel een beetje zoekende. Tot corona. De lockdown-situatie heeft ons gedwongen om op een andere manier onze ideeën te bundelen en te verwerken. De crisis heeft ons eigenlijk een oplossing in de schoot geworpen.’