Bij de soundcheck van The Analogues

The Beatles-sound kopiëren tot kunst verheven

Muzieknieuws 30-06-2016 11:06

In het magazine lees je hoe de formatie bij elkaar kwam, welke (vintage) spullen worden gebruikt, hoe de band het livegeluid neerzet en hoe geluidsman Remko Luijten hier aan bijdraagt. Hier op Musicmaker.nl belichten we het repetitieproces, of beter gezegd: het opnameproces.

The Analogues spelen nummers die The Beatles live nooit hebben gespeeld, zo komt het gehele album Magical Mystery Tour voorbij. Dit album werd opgenomen na de live-stop van The Fab Four.

Bassist, zanger en toetsenist Bart van Poppel en gitarist/zanger Jac Bico geven tekst en uitleg.

 
Hoe belangrijk is het om eerst het gehele album op te nemen? Hoeveel tijd heeft het gekost om de opnames uit te pluizen?
Bart: ‘Voorafgaande aan de repetities hebben we het album zelf opnieuw opgenomen. Dat is de enige manier waardoor je ontdekt wat er in de nummers zit. Dat heb je nodig om de sound goed te krijgen, dan weet je wat je nodig hebt qua spullen en techniek. Zodra we de opnames kunnen laten klinken als The Beatles, gaan we nog een paar weken repeteren en dan treden we pas op.’

Jac: ‘We luisteren die nummers tot in het kleinste detail. We corrigeren en tippen elkaar voortdurend of de ander dat lickje of instrument gehoord heeft. Dat gaat heel ver. Tijdens die opnames verdelen we de partijen. Of Jan de leadgitaar speelt, of ik, of wie er überhaupt gaat zingen. Vervolgens ga je het tot op de millimeter repeteren, waarbij je je eigen partijen perfectioneert.’

Bart: ‘Dat is heel belangrijk. De muziek is zo complex op Magical Mystery Tour. Je kan niet zomaar in een hok gaan staan en het gaan spelen. Er zit veel meer in dan zang, bas, gitaar en drums. Er zijn nummers op Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band waar alleen orkest, harp en zang in zit. Dat album gaan we in het najaar doen. Within You Without You en Being For The Benefit of Mr. Kite! zijn daarvan de raarste nummers. Om dat na te bootsen moet je het gaan opnemen, dan kom je er vanzelf achter hoe je het live moet gaan doen. Als eerste heb ik I Am The Walrus onder handen genomen. Ik kwam erachter dat King Lear van Shakespeare er in zit en heel veel effecten. Dat gaan we voor Sgt. Pepper weer doen, maar dan verdelen we het uitzoekwerk meer. Dat Jac en ik om de tafel gaan zitten voor de gitaarsounds, bijvoorbeeld. Je moet voor elk nummer de juiste gitaar hebben. Er is geen boek waarin staat welke gitaar ze bij een nummer hebben gebruikt.’
Jac: ‘Soms staat het op internet, maar dat moet je met een korrel zout nemen. Je moet het uiteindelijk zelf horen. Als je de goede gitaar hebt, hoor je dat direct.’

Beoordeel zelf of de heren het origineel waardig nabootsen: